Δέκα χρόνια τώρα τα μετρώ, κάθε κίνηση, κάθε σπιθαμή τους.

Κλίσεις αποδεκτές, επιθυμητές, απαγορευτικές, επικίνδυνες…

Aποκλίσεις.

Οι άγιες προδιαγραφές που μονίμως παραβιάζονται.

Μοίρες 90 180, μοίρες τρεις και δεκατρείς! Όλα τα ‘χα μάθει!

Όλα τα είχα υπολογίσει και τον περίμενα ξορκίζοντας τον.
Ευλαβικά.

Τον βιαστή, τον άρπαγα, τον συλητή.
Έτοιμη έλεγα, άφοβη κι άτρωτη.

Τα χέρια, τα χέρια, στα χέρια…

Ήμουν επιδέξια. Αδέξια στους έρωτες,

όμως επιδέξια.

Ήμουν…