και για τα τραγούδια"

και για τα τραγούδια"

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

Κρίστια Μακρίδου - ΈξοΔος

.




Η Κρίστια Μακρίδου είναι φίλη παλιά κι αγαπημένη και συνεργάτης, απ την εποχή που τα όνειρα μας είχαν σκοπό και νόημα: ν’ αλλάξουν τον κόσμο αλλά κυρίως να κρατήσουν τι αλήθειες μας ατόφιες. Τότε που όλα τα θέλαμε και τίποτα δε ζητούσαμε!

Άνθρωπος χωρίς συμβιβασμούς και όρια παρά μόνο την αλήθεια της ψυχής της, έγραψε αυτά τα τραγούδια, ή καλύτερα να πω, αυτές τις «προσωπικές στιγμές» και τα φύλαγε προσεκτικά όπως ένα παιδί κρύβει τους μικρούς του θησαυρούς, μέχρι που η αδελφή της η Ελευθερία, το καλοκαίρι του 93 έδωσε με το γνωστό της πείσμα, την ιδέα και την ώθηση να γίνουν δίσκος, όπως και τους άξιζαν.

Μουσικές και στίχοι άναρχοι που κλείνουν μέσα τους μια κραυγή - μαχαίρι που ακουμπά και γίνεται χάδι απαλό τρυφερό, ερωτικό. Τα τραγούδια της Κρίστιας αποτυπώνουν την ασυμβίβαστη ψυχή της και ηχούν σαν αυτά που δεν γίνονται πια, έχουν μια ορμή και συνάμα μια σεμνότητα που δεν ανταποκρίνονται στις επιλογές των πολυεθνικών ου δίσκου.


Αποχαιρετώ
(δεξί κλικ και νέο παράθυρο)
Στίχοι μουσική: Κρίστια Μακρίδου

Το τέλος ήλθε κι η ζωή μου έχει μπει
σ΄ ένα καράβι που η πίκρα τα οδηγεί
μα το ταξίδι στην πορεία θα με βγάλει
θα με βγάλει νικητή
κι απ την αρχή θα ξεκινώ το όνειρό μου

Όλους τους φίλους που με πλήγωσαν θαρρώ,
πως γρήγορα λοιπόν θα τους ξεχάσω
κι όλα τα μάγια που μου ‘καναν οι μεγάλοι
οι μεγάλοι μου έρωτες
κι αυτά λοιπόν τα λύνω κι αποχαιρετώ

Το τέλος ήρθε κι η ψυχή μου αγκαλιά
με άλλα χρώματα και ήχους ξενυχτά
κι αν τα τραγούδια μου σας φαίνονται φτηνά
τα αγοράζω όλα εγώ που τα αγαπώ
και ακριβά μου τα πληρώνω


Άκου
(δεξί κλικ και νέο παράθυρο)
Στίχοι, μουσική: Κρίστια Μακρίδου

Κρατάμε μες τα μάτια μας κρυφές
αυτές τις νύχτες, αυτές τις νύχτες
να μην προδώσουν τα όνειρο που αιμορραγεί
άστρο κλεμμένο άστρο σβησμένο

Απόψε θα μας κρύψουν τα πουλιά
κοιμήσου στη δική μου αγκαλιά

Κοιμήσου μέσα στ’ όνειρο
κοιμήσου μες το χάδι
νανούρισμα ψιθυριστό
ν ακούσεις στο σκοτάδι

Άκου, άκου, άκου τα πουλιά
κοίτα, κοίτα, κρύβουν τη φωτιά
Άκου, άκου, άκου μια φωνή
σ αγαπώ, σ’ αγαπώ


Αόρατη πολιορκία
(δεξί κλικ και νέο παράθυρο)
Στίχοι, μουσική: Κριστια Μακρίδου)

Πολιορκούμαι ασφυκτικά
από δυνάμεις απροσδιόριστες
από εντάσεις χωρίς ονομασία

εγώ ο μόνιμος καταναλωτής της αγωνίας
εγώ ο μόνιμος υποψήφιος παρανοϊκός
υποψήφιος παρανοϊκός

Υπόγεια περιφέρονται τα πάθη μας
σαν μικρόβιο στις σήραγγες της κοινωνίας
φυλακισμένοι σ’ ορθάνοικτη φυλακή

Εγώ ο μόνιμος καταναλωτής της αγωνίας
εγώ ο μόνιμος υποψήφιος παρανοϊκός
υποψήφιος παρανοϊκός

υποψήφιος παρανοϊκός