και για τα τραγούδια"

και για τα τραγούδια"

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

"Γεννήθηκα ...πήρα το δρόμο της σποράς" Αλκίνοος Ιωαννίδης




Γεννήθηκα

Στίχοι: Κ.Χ Μύρης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση Νίκος Ξυλούρης

Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού,
σβήνω κυλώντας στα νερά.
Ανέβηκα στην κορυφή της συννεφιάς
σαλτάροντας με τις τριχιές
του λιβανιού,
πήρα το δρόμο της σποράς.

Κοιμήθηκα στο προσκεφάλι
του σπαθιού,
είχα τον ύπνο του λαγού.
Αγνάντευα την πυρκαγιά
της θεμωνιάς
αμίλητος την ώρα της συγκομιδής,
πήρα ταγάρι ζητιανιάς.

Αντάμωσα τον χάρο της ξερολιθιάς,
το άλογο στ' αλώνι να ψυχομαχεί,
πήρα ταγάρι ζητιανιάς.

Ένα από τα πιο συγκλονιστικά τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου σε ποίηση του Κώστα Μύρη, άλλως Κώστα Γεωργουσόπουλου. Το πρωτοτραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης στον κύκλο τραγουδιών "Ιθαγένεια".

Το θυμήθηκα όταν άκουσα τον Αλκίνοο να τραγουδά το τραγούδι αυτό, με μια ορμή και ένταση που με κέρδισαν και δεν έκανα την αναπόφευκτη σύγκριση με την ερμηνεία του Νίκοτ Ξυλούρη. Σεμνός κι ορμητικός συνάμα, με κάποια ανοίγματα της φωνής που παραπέμπουν στον τρόπο που τραγουδούσε ο Ξυλούρης, μα που όχι μόνο δεν είναι ενοχλητικά αλλά αποτύουν θάλεγα φόρο τιμής στον Ξυλούρη.  Εξαιρετικός και πάντα σεμνός με ένα δικό του τρόπο να δίνει ψυχή σε τραγούδια με ιστορία.


Ο στίχος του Κ.Χ Μύρη κλείνει μέσα του μια Ελλάδα που πάλεψε με νύχια και με δόντια για να κερδίσει ξανά τη θέση της στην Ιστορία. Κι ο Μαρκόπουλος στις καλύτερες του στιγμές! Ένας Συνθέτης κολοσσός που επιμένει με ήχους αστέρευτους, βγαλμένους από τα βάθη της ιστορίας, της Ελλάδας. Είναι εκπληκτικό πως η μουσική του ακολουθεί διαχρονικά το σύγχρονο ελληνικό μουσικό τοποίο χωρίς να την ακουμπάει ο χρόνος!