και για τα τραγούδια"

και για τα τραγούδια"

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

Αφρός - Πάνος Κατσιμίχας

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Γιάννης Σπάθας
Τραγούδι! Πάνος Κατσιμίχας


13 ΑΦΡΟΣ.wma


Τ’ αξύριστα μου γένια
τα σκέπασα μ’ αφρό
καρδιά μου σ’ έχω έννοια
κι απόψε θ ανεβώ
στο έλκηθρο που έλκουν
οι τάρανδοι στην κάρτα
ακόμα μια φορά
του ονείρου μας φορά

Βάλε μου τις μαύρες μου τις μπότες
και την κουβέρτα με τα κόκκινα καρό
η πιο τρελή λαχτάρα σου απ’ τις πρώτες
Άγιος Βασίλης κι αν δεν είμαι θα στη βρω

Κι όταν θα ξαναγυρίσω
και μπρος στα πόδια σου θ’ αφήσω
το σάκο με το κόκκινο κουτί
πρόσεξε πως θα τ’ ανοίξεις
γιατί μια ώρα σαν της λείψεις
πεθαίνει η καρδιά μου η κουτή

Τ’ αξύριστα μου γένια
τα σκέπασα μ’ αφρό
μια αχτίδα βελουδένια
τρυπώνει απ το λουτρό
ο ήλιος του Γενάρη
κρυστάλλινο γαζί
ακόμα μια φορά
δυο άνθρωποι μαζί

βάλαν τις μαύρες τους τις μπότες
να βγούνε βόλτα στο παγκόσμιο χωριό
η νέα πόλις γέμισε ιππότες
που τραγουδάνε για του κόσμου τον καιρό

Ζωή, ζωή ζωή

Ένα τρυφερό, Αη /βασιλιάτικο τραγουδάκι, απαλό σαν τον αφρό… ξυρίσματος, που έγραψαν η Λίνα Νικολακοπούλου και Γιάννης Σπάθας και το εμπιστεύθηκαν στον Πάνο Κατσιμίχα, μ αυτό αποχαιρετώ το 2007.

Και του λέω στον αγύριστο, γιατί ήταν πολύ δύσκολη χρονιά, μα πολύ. Ιδιαίτερα οι τελευταίοι μήνες.
Απώλειες μετρώ. Απώλειες βαρβάτες, όχι αστεία. Απώλειες που με καθήλωσαν, που έφεραν τα πάνω κάτω, που με διέλυσαν… Λες και μου ‘στησαν καρτέρι στη γωνία.

Εύχομαι λοιπόν σε όλους τους Bloggers και όχι μόνο, μα και στον εαυτό μου, κάτι καλύτερο για τη νέα χρονιά που ανοίγεται μπροστά μας . Καλά, ξέρω, τα δε ίδια λέγαμε πριν ένα χρόνο;
Και τι ζητήσαμε δηλαδή; Φτάνει αγωνίες και βάσανα!
Αυτό. Πολύ είναι; Δεν το αξίζουμε;


Μικρή πίστευα, όπως όλα τα παιδάκια στον Άη Βασίλη. Μάλιστα, μια χρονιά κρύφτηκα ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΕΡΜΑΡΙ για να τον δω που θα ερχότανε ν αφήσει το δώρο του στο κρεβάτι μου! Τόσο πολύ! Και με πήρε ο ύπνος εκεί πάνω και με ψάχνανε!
Τώρα, με τις εντοιχισμένες ντουλάπες πού να κρυφτείς;
Γιατί ξέρετε.. ακόμα πιστεύω στον Άγιο Βασίλη!