και για τα τραγούδια"

και για τα τραγούδια"

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008

Αγάπη μου, αγάπη μου

.

Αγάπη μου

Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης


Αστέρι μου, φεγγάρι μου,
της άνοιξης κλωνάρι μου
κοντά σου θά 'ρθω πάλι,

κοντά σου θά 'ρθω μιαν αυγή
για να σου πάρω ένα φιλί

και να με πάρεις πάλι.

Αγάπη μου, αγάπη μου,

η νύχτα θα μας πάρει,
τ' άστρα κι ο ουρανός,

το κρύο το φεγγάρι.

Θα σ' αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι
θα μ' αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά
θα σ' αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι
θα μ' αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά.


Άντε λοιπόν να δούμε τι θα κάνουμε με τη νέα τη χρονιά!
Κάθε χρόνο τα ίδια: Υποσχέσεις, στους άλλους, στον εαυτό μας και πριν γυρίσει η πρώτη μέρα τις ξεχνούμε…
Τώρα όμως δε με παίρνει.
Πρέπει να ανασυνταχτώ, να δω τι θα κάνω με μένα και τη ζωή μου…

Να ζυγίσω τις απώλειες, να εκτιμήσω τα όσα έχω ακόμη και να είμαι και ευγνώμων κι από πάνω για όσα δεν μου πήρανε!
OK Έτσι θέλετε;
Έτσι προστάζετε;
Μπορώ να κάνω κι αλλιώς; Μου αφήσατε καμιά επιλογή miss MS;
Μου πήρατε τα βασικά! Αυτά που θέλει κάποιος για να νιώθει ελεύθερος, αυτόνομος, ανεξάρτητος! Κι αν κάτι ήθελα απ τη ζωή μου ρε γμτ και πολέμησα γι αυτό, ήταν η ανεξαρτησία μου, η αυτονομία μου, η ελευθερία μου…
Με τι ευκολία τα χάνει κάποιος!
Με τι ευκολία μου τα πήρες!
Σαν άμμος γλιστράνε μέσα απ τα άτσαλα δάκτυλα μου.
Σαν άμμος σκορπίζομαι μόλις ο αγέρας φυσήξει.
Κρατώ ισορροπίες, κρύβω αδυναμίες…
Κουράζομαι.
Αντέχω.
Εξαντλούμαι.
Μαθαίνω τα νέα όριά μου.
Προσπαθώ να μη θυμάμαι τα παλιά.

Εδώ χρειάζομαι ένα τραγούδι με τη φωνή της Αρλέτας κι ας μου το επιτρέψει το νέο μου … blogοσπιτάκι- καταφύγιο. Μόνο αυτή μπορεί να με κρατήσει απ το χέρι, να μου μάθει τα βήματα, να φτάσω
στ άστρα
στον ουρανό
στο κρύο το φεγγάρι…